ماساژ روشی کهن اما پویا در دنیای جدید است که در عین سادگی دامنه کاربردی گسترده دارد. ماساژ فقط فشردن عضلات نیست بلکه تحریک نقاط مخصوصی از خطوط اصلی انرژی بدن می باشد که با فشردن این نقاط گره های موجود که سدّ راه جریان انرژی حیاتی بدن شده اند برطرف شده و به حرکت روان انرژی در خطوط اصلی بدن کمک می گردد که از مزایای آن می توان به کاهش درد های موضعی و استرس های روزانه، کاهش خطر ابتلا به واریس، کمک به درمان سیاتیک و کمر درد، کمک به تناسب اندام و حذف چربی های اضافی، رفع گرفتگی های عضلانی، خون رسانی بهتر به ارگان های بدن و بسیاری فواید دیگر اشاره نمود.
تاریخچه این درمان به حدود ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد بر می گردد. در ضمن کتاب امپراطور زرد (کتاب مرجع طب داخلی چین)، برای درمان فلج و تب و لرز، به ورزش، ماساژ پوست وعضلات و نیز تمرینات برروی دست و پا توصیه شده است. بقراط در حدود ۴۰۰ سال قبل ازمیلاد ضرورت استفاده از مالش را به عنوان یک عامل بخصوص در درمان های آسیب های ورزشی و جنگی، به پزشکان گوشزد می نمود.
اسناد قدیمی دال بر استفاده ژاپنی ها و نیز سایر تمدن ها نظیر مصر و چین از ماساژ درمانی موجود می باشد.
ماساژ درمانی به شیوه نوین و علمی، توسط هنریک لینک (۱۸۳۹-۱۷۷۶) بر پایه ماساژ و ورزش بنیان نهاده شده است. دو برادر پزشک آمریکایی به نام جورج و چارلز تیلور پس از تحصیل در سوئد، درسال ۱۸۵۰ این رشته را به آمریکا معرفی کردند.